برای اولین بار اروپایی‌ها در اوایل قرن 16میلادی این کشور را کشف کردند و شهر آسونسیون در تاریخ 15 اوت 1537توسط جهانگرد اسپانیایی، خوان د سالارز بنا نهاده شد. پس از مدتی این شهر به مرکز ایالت مستعمره اسپانیایی و جایگاه اولیه? هیئت جامعه? یسوعی و محل سکنی گزینی در آمریکای جنوبی در سده 18 تبدیل شد. پاراگوئه درتاریخ 14 مه 1811 با برانداختن متولیان اسپانیایی، استقلال خود را اعلام کرد .

تاریخ پاراگوئه شاهد دروه‌های طولانی سلطه? دولتهای بیگانه، عدم ثبات سیاسی، جنگهای داخلی و جنگهای ویرانگر کشورهای همسایه بوده‌است. تاریخ مستعمره بودن این کشور را می‌توان به دوره‌های مشخص تقسیم کرد:

1.1811-1816: پیدایش تمدن

2.1816- 1840: دولت خوزه گاسپار رودریگز د فرانسیا

3.1840- 1865: دولت‌های کارلوس آنتونیو لوپز و فرانسیسکو سولانو لوپز

4.1865- 1870: جنگ دول سه گانه

5.1870- 1904: بازسازی پس از جنگ و دولت حزب کلورادو(پاراگوئه) حزب کلورادو

6.1904- 1932: حزب آزادیخواه و حرکت بسوی جنگ چاکو

7.1932- 1935: جنگ چاکو

8.1935- 1940: دولت‌های حزب انقلابی فبرریستا و خوزه فلیکس استیگاریبیا

9.1940- 1948: دولت هیگینیو مورینیگو

10.1948- 1954: جنگ داخلی پاراگوئه، روی کار آمدن مجدد حزب کلورادو

11.1954-1989: دیکتاتوری آلفردو استروسنر

12.1989- زمان حال: جنبش بی مسیر- - تحول به سوی دموکراسی

جنگ دولت‌های سه‌گانه و جنگ چاکو مراحل مهمی از تاریخ پاراگوئه‌اند، زیرا استقلال این کشور از اسپانیا، تقریباً بدون جنگ و خونریزی بود. پاراگوئه در جنگ دول سه گانه، با برزیل آرژانتین و اروگوئه مبارزه کرد و در سال 1870پس از پنج سال جنگ خونین در آمریکای جنوبی، شکست خورد. پاراگوئه مقدار زیادی از اراضی خود را توسط برزیل و آرژانتین از دست داد. جنگ چاکو با کشور بولیوی بود که بولیوی در اوایل دهه? 30 میلادی شکست خورد.

پاراگوئه حاکمیت خود را بر منطقه? چاکو تجدید کرد و برای بدست آوردن صلح، اراضی زیادی را به عنوان جریمه از دست داد.

تاریخ پاراگوئه آکنده از اختلاف نظر میان تاریخ‌شناسان، فرهیختگان و سیاست‌مداران است.بسیاری از رویدادهای تاریخی، به‌ویژه جنگ‌ها، بسته به اینکه کتاب تاریخی نوشته شده در پاراگوئه، آرژانتین، برزیل یا بولیوی را بخوانید، تغییر می‌کنند. همچنین احزاب اصلی پاراگوئه مانندحزب کلورادوو حزب آزادیخواه (پاراگوئه) (حزب آزادیخواه نیز بر سر تاریخ پاراگوئه با یکدیگر اتفاق نظر ندارند.